Kenny Verbeeck mailed me his review of the gig in Cambridge last week. A couple of his pics are on Flickr.

dEUS in Boston! Eigenlijk Cambridge. In TT the Bear's Place, een bar waar ooit een jong Nirvana voor 13 man zou hebben opgetreden. En zaterdag dus ons magistrale dEUS. Iets na middernacht explodeerde de zaal een eerste keer toen het publiek de neus van Barman zag verschijnen in de backstage area die enkel kan beschreven worden als een opgeruimd vatenkot van een uit de kluiten gewassen jeugdhuis.

Nevermind the setting. dEUS has entered the building! Amerikaans Vlaanderen (en enkele Walen) stonden op hun kop. Te gek voor woorden, een fluo geel zelgeschreven kaartje als toegangsticket, een stempel van een paaskonijn om binnen en buiten te lopen. Een podium ter grootte van een flightcase. Nuts. Crazy. Big in Belgium? Big in TT the Bear’s! De zaal was opgefokt door de Eastern Conference Champions en twee andere groepen, welke het gevecht om mijn aandacht met de NCAA March Madness op de obligate TV in het Cafe hadden verloren.

Tweede ontploffing: Mauro, Klaas, Tommeken en de anderen wrongen zich door het volk om het podium te beklimmen. Pataat! Direct vollen bak. dEUS kwam en had al gewonnen. Wat hen restte was een Worst Case Scenario triomftocht Via Roses en Little Arithmetics naar de Turnpike. Geen idee op welke planeet Mauro vertoefde, maar zijn gitaarspasmen werden spontaan beantwoord met een zaal ritmische nekspasmen. Barman streed op leven en dood met zijn gitaar en de
metaalmoeë microfoons, verloor daarbij een pink, maar hoewel nothing really ends, zat de Amerikaanse tour er bij deze toch op.

Hoewel Vorst misschien makkelijker bereikbaar is vanuit Zemst, Leuven of Lier, geen enkel optreden kan tippen aan de dEUS powertrip in T.T. The Bear’s Place, waar de mosh pit groter
is dan de zaal, het plafond crowdsurfers beschadigt, de luidsprekers groter dan het podium zijn en Mauro’s molenwiekende gitaarsolo de eerste drie rijen fans letterlijk raakte. Bij de volgende Amerikaanse tour van Barman en rocking buddies, boek ik een ticket naar de Verenigde Staten en oorstopjes (nu een dag later hoor ik nog steeds een megapocket revolution in mijn hoofd)!